Rękawiczki diagnostyczne

Rękawice diagnostyczne zgodnie z definicją zawartą w normie produktowej to sterylne lub niesterylne rękawice medyczne przeznaczone do przeprowadzania badań medycznych, procedur diagnostycznych i terapeutycznych i pracy z materiałem skażonym. Rękawice diagnostyczne to wyroby medyczne klasy I lub klasy I sterylnej.

Używane, początkowo wyłącznie w środowisku medycznym, w kontakcie z pacjentem lub materiałem biologicznie skażonym, w celu obniżenia ryzyka transmisji zakażeń podczas badań lekarskich, procedur diagnostycznych i terapeutycznych Początkowo obejmowały zagrożenia mikrobiologiczne pochodzenia bakteryjnego czy grzybiczego.

Z czasem dostrzeżono również konieczność rozszerzenia zakresu ochrony rękawic o inne zagrożenia biologiczne - wirusowe oraz chemiczne. W obu przypadkach negatywnie wpływające na bezpieczeństwo pacjenta, ale przede wszystkim użytkownika.

Perspektywa ochrony użytkownika oraz rozszerzenie grupy zagrożeń sprawiły, że rękawice diagnostyczne stały się jednocześnie środkami ochrony indywidualnej, czyli rękawicami ochronnymi.

Jednocześnie rękawice diagnostyczne rozszerzyły swoją obecność w sektorach pozamedycznych.

W ofercie znajdują się także: rękawiczki chirurgiczne.

Rękawiczki diagnostyczne - zastosowanie

Diagnostyczne rękawice w zależności od branży i potrzeb użytkownika mogą pełnić różne funkcje ochronne użytkownika w miejscu pracy – np. w pracach manualnych chronią przed zabrudzeniem, zapewniają higieniczne warunki pracy, chronią dłonie przed zamoczeniem w wilgotnym środowisku lub żywność przed potencjalnym skażeniem biologicznym.

Jednak ich zasadniczą domeną jest ochrona użytkownika przed zakażeniami wywołanymi chorobotwórczymi drobnoustrojami, takimi jak bakterie i grzyby w kontakcie z pacjentem, klientem lub materiałem skażonym.

Ważne, że aby rozszerzyć ochronę mikrobiologiczną rękawic diagnostycznych, o zagrożenia wirusowe, konieczna jest certyfikacja wyrobu jako środek ochrony indywidualnej w kategorii III i przebadanie rękawic na penetrację wirusów zgodnie z normą ISO 16604 i/lub ASTM F1671.

W praktyce, najczęściej oznacza to podwójną klasyfikacja rękawic, zarówno jako wyrób medyczny

(rękawice diagnostyczne) oraz środek ochrony indywidualnej w kategorii III (rękawice ochronne).

Rękawice diagnostyczne precyzują dla każdej partii produkcyjnej parametr jakościowych odnoszący się do szczelności rękawicy. Jest to AQL, czyli Acceptable Quality Level (akceptowalny poziom jakości ). Według normy EN 455-1 dla rękawic diagnostycznych maksymalny poziom to AQL 1.5. Im niższy poziom AQL, tym wyższa jakość rękawic. Normy dla rękawic ochronnych nie stawiają wymogu uzyskania konkretnego poziomu AQL.

Wysokie normy jakościowe i systematyczność badań zadecydowały o tym, że zastosowanie rękawic diagnostycznych już dawno wykracza poza branżę medyczną – reprezentowaną przez placówki szpitalne, lecznicze, ambulatoria, gabinety lekarskie i dentystyczne, gabinety medycyny estetycznej czy wreszcie weterynaryjne.

Odpowiednie zabezpieczenie pracownika narażonego na działanie czynników biologicznych jest również kluczowe w branżach: laboratoryjnej, kosmetycznej, studiach tatuażu, HoReca czy przetwórstwie spożywczym.

Z powodu uniwersalności, szerokiej dostępności, dobrej wrażliwości dotykowej i ugruntowanej jakości, rękawice diagnostyczne są również używane przez profesjonalistów branż bez wymogów stricte medycznych – takich jak automotive, usługi motoryzacyjne, branże utrzymania czystości czy produkcyjne, np. produkcji sprzętu elektronicznego.

Sklep oferuje także: rękawice gospodarcze.

Rodzaje rękawiczek diagnostycznych

Istnieje kilka kryteriów podziału kategorii rękawic diagnostycznych.

Jednym z kluczowych, bo związanych bezpośrednio z klasyfikacją wyrobów medycznych, jest podział na rękawice jałowe i niejałowe, w zależności od warunków septycznych służących do przeprowadzania procedur diagnostycznych lub terapeutycznych.

Rękawice niejałowe są znacznie częściej używane tak w procedurach diagnostycznych w środowisku szpitalnym, jak i w branżach pozamedycznych. Ale krótkotrwałe i mało inwazyjne procedury medyczne, wymagające zapewnienia jednak warunków jałowych, muszą być wykonywane wyłącznie w rękawicach diagnostycznych jałowych.

Najbardziej popularny podział rękawic diagnostycznych opiera się na kryterium surowcowym. Wśród najczęściej używanych są rękawice nitrylowe, a następnie lateksowe i winylowe. Niszowe surowce, z których mogą być wykonane są rękawice diagnostyczne, to termoplastyczne kopolimery i neopren.

Rękawice diagnostyczne występują w wersji pudrowanej i bezpudrowej, choć zasadniczo podział ten dotyczy głównie rękawic lateksowych. Na dodatek od lat segment tych rękawic podlega silnym trendom konwersji w kierunku rękawic bezpudrowych. W przypadku rękawic wykonanych z surowców syntetycznych (nitryl, winyl) rękawice pudrowane praktycznie nie występują. Dlatego w ostatnim czasie, wraz z dynamicznym rozwojem segmentu rękawic syntetycznych, podział ten ma w zasadzie marginalne znaczenie dla rękawic diagnostycznych.

Za to ciekawym trendem jest upowszechnianie się diagnostycznych rękawic kolorowych, jak również specjalistycznych. Te ostatnie odpowiadają na indywidualne potrzeby użytkownika związane z warunkami podwyższonego ryzyka lub wydłużaniem czasu użytkowania jednej pary rękawic. Niektórzy użytkownicy jednocześnie oczekują wyższej wytrzymałości lub większej powierzchni chronionej dłoni niż rozwiązania oferowane przez standardowy produkt. Ważnym elementem wzmacniania bezpieczeństwa pracy jest nie tylko rękawica, ale także specjalne rodzaje opakowań, umożliwiające pobór rękawic za mankiet, bez kontaktu dłoni z zewnętrzną częścią roboczą rękawicy.

Oferta obejmuje również: rękawiczki winylowe.